سؤال با سلام پیرو ایمیل شما مبنی بر استفاده مطالب در صورت امکان مطلب اول من رو بررسی کنید که یه وقت اشتباه نرم http://sshoeibi.blogfa.com/ ممنون از لطفتون و وقتی که می زارید پاسخ سلام آقای شعیبی. خیلی خوب شد که سؤال کردید. چون عمده ی زحمتی که کشیده اید، چیزی که از شما می خواهم نیست و طبیعی است که اجر نمروی هم متناسب با آن است. چیزی که می خواهم این است که هر مهارت را شخصا به کار ببرید و همین به کار بردن را، در سه زیر عنوان، گزارش کنید: بیان کنید که شرایط یا

یک آزمایش ساده برای ورود به یک دوره آموزشی برای آزمایش مناسب بودن این دوره برای یادگیری، به هریک از سؤالات (معیارهای) زیر، با بله یا خیر پاسخ بده. اگر این دوره را گذرونده باشی، برای همین یاد گرفته ها، در شهر کار هست؟ آیا دوست داری که شغل تو، همین کار باشه؟ آیا درآمد چنین کاری زندگی مورد نظر تو رو پاسخگو هست؟ میشه از یکی دو تا شاغل پرسید. آیا می تونی با افتخار به دیگران بگی، این همون کاریه که دلم می خواد؟ اگر جواب حتی یکی از چهار سؤال بالا منفی هست، پیشنهاد

پيش‌گفتار کتاب مهندسی نرم افزار همراه نویسنده: دکتر محسن صدیقی مشکنانی ناشر: نشر ممد سال نشر: 1396 http://sadighim.ir/personal/se-book/se-mob سهولت استفاده از گوشی‌های هوشمند و همراهی آن با افراد، انگیزه‌ی تولید محصولات بیشتر روی گوشی شد؛ و افزایش محصولات بیشتر و توانمند، انگیزه‌ی استفاده از گوشی را بیشتر کرد؛ و این دور ادامه دارد. به گونه‌ای که قریب به اتفاق سامانه‌های نرم‌افزاری دارای نسخه‌های همراه هم هستند.

در مهندسی نرم افزار این به خوبی جا افتاده است که فراتر از واسط کاربر (user interface)، باید تمام مسیر ارتباطی کاربر با مجموعه ی ما را دید. از ورود به اداره و نگهبانی، تا تعامل با بخش های مختلف و تعامل با سایت و نرم افزار. و این را تجربه ی کاربر می گویند. خوشبتختانه در سالهای اخیر توجه به استفاده از فناوری اطلاعات برای ارائه خدمات دستگاه ها به مردم بیشتر شده است. اما معمولا نگاه اصلی بخشی است. یعنی هر بخش به فکر خودش است و سایت خودش را دارد.

در فریب به اتفاق کارهایی که در موضوع آموزش به کمک رایانه انجام می شود، حرف اصلی چگونگی استفاده از رایانه (فناوری اطلاعات) برای تسهیل آموزش مورد نظر، مثل ریاضی است. در واقع اهداف و محتوا همان اهداف و همان محتوای سنتی است؛ و فناوری اطلاعات صرفا ابزاری در همان مسیر. به نظر من یک کار مهمتر، در واقع یک کار بنیادی در مدیریت کلان دانش، بازنگری در اهداف و محتوای آموزش، بر مبنای فناوری اطلاعات است. برای مثال اگر با یک نرم افزار، تمام نیاز به مهارت های ریاضی یک فرد

فناوری اطلاعات یک ابزار قطعی برای کاهش مشکلات توانخواهان (مثل نابینایان و بزرگترها)، و حضور اجتماعی آنان است. خوشبختانه قابلیت‌های فراوان گوشی‌های هوشمند، امید به بهره‌گیری از فناوری اطلاعات برای توانخواهان را افزایش داده است. این در صورتی است که تدارک کاربردهای ویژه‌ی توانخواهان، مورد توجه توسعه دهندگان قرار گیرد.